THE BATTLE OF THE ATLANTIC is de langdurigste en de hardste campagne van de Tweede Wereldoorlog en duurt van 3 september 1939 tot 8 mei 1945. Het draait om de levenslijn naar Groot-Brittannië en om het vervoer van troepen en materieel voor de bevrijding van Europa. De nazi’s willen meer schepen torpederen dan de geallieerden kunnen bouwen. De prijs is Groot-Brittannië.
Wie deze slag verliest, verliest de oorlog. Prime Minister Winston Churchill is zich daar zeer van bewust: The Battle of the Atlantic was the dominating factor all through the war. Never for one moment could we forget that everything happening elsewhere, on land, at sea or in the air, depended ultimately on its outcome.
Nazi-Duitsland zet U-boten en vrijwel onoverwinnelijke slagschepen in.
De Atlantic is de vreselijkste plek op aarde voor zelfs de meest doorgewinterde en ervaren zeeman. Velen vinden er de dood. De psychische problemen onder de overlevenden zijn groot. De torpedo, de granaat, de bom en de koude diepte; de horror van evacuatie van een zinkend schip midden op de ruige oceaan is onbeschrijfelijk. Sommigen verblijven weken in een open boot of raft in de hoop op redding of hangen dagen aan een gekapseisde reddingsboot tot hun handen van kou moeten loslaten en ze alsnog in de ijskoude oceaan verdwijnen. Tienduizenden zeelui komen om, waaronder duizenden Nederlanders.
In voorjaar van 1943 wordt het dieptepunt van de Slag om de Atlantische Oceaan bereikt. Inwoners van Groot-Brittannië sterven van de honger. Sommige Britten willen dat Churchill de oorlog beëindigt en overgave-onderhandelingen met Hitler begint.
Maar in het voorjaar van 1943 vindt ook de omslag in de strijd plaats. De Britse Geheime Dienst ziet kans de Enigma-code te breken, waardoor de geallieerden weten waar de U-boten zich bevinden. Op grote koopvaardijschepen, waaronder 34 Nederlandse schepen, wordt een vliegdek gebouwd voor zo’n 5-10 hurrycats. Deze vliegtuigen beschermen het konvooi tijdens de overtocht.
Kapitein Johnnie Walker levert een grote bijdrage aan de bestrijding van U-boten door op zee een heel eigen aanvalstactiek te ontwikkelen.
De geallieerden komen in het voordeel. Midden 1944 gaat gemiddeld 1 U-boot ten onder tegen 1 schip. Maar de dreiging blijft. Tot het eind van de oorlog gaan de gevechten op zee door.
Laten wij niet vergeten op 4 mei de zeelieden van koopvaardij, visserij en marine te herdenken. Zij hebben een grote bijdrage geleverd aan onze vrijheid.
Op de kade van Liverpool, de grote konvooihaven, is deze herdenkingsplaat bevestigd. Daarachter ziet u het bronzen beeld van Johnnie Walker
Geef een reactie